2 juni 2023, door Nine
Járen geleden riep ik het al tegen mijn moeder als zij haar e-reader mee op vakantie nam, ‘omdat dat zoveel makkelijker was dan koffers vol boeken’, dat ik dat nóóit zou doen.
Ik zou nooit mijn heerlijk geurende vrienden inruilen voor een elektronisch apparaat.
Het gevoel van bladzijdes onder mijn vingers inruilen voor swipen of tikken tegen kunstof.
Een stukje kunst in mijn woonkamer verruilen voor een dood zwart ding aan een lader.
Nee dat voelde gewoon als verraad. Alsof de jarenlange vriendschap met mijn boeken niets meer zou voorstellen, alsof ik ze in de steek zou laten, alsof zij diep teleurgesteld in mij zouden zijn als ik dat zou doen…
Maar alle gekheid op een stokje, het voelde gewoon verkeerd.
Dus ik bleef lekker ‘echte’ boeken lezen en vulde mijn kast met prachtige exemplaren. De een nog mooier dan de ander, of juist vol met leesvouwen en meer gebruikerssporen, omdat ik hem al zo vaak gelezen had.
Tot vorig jaar.
Sebastiaan won een prijs op zijn werk en kreeg wat bol.com tegoed om te besteden. Hij wou wel een e-reader, om boeken te lezen die hij niet per se in zijn kast hoefde te hebben.
Hhmm dat klonk eigenlijk best handig. Om op die vrijblijvende manier boeken uit te proberen.
We namen een Kobo abonnement en nadat Sebastiaan hem geïnstalleerd had en gelijk wat titels voor zichzelf had opgezocht, pakte ik hem ook eens op.
Gewoon om even te kijken vertelde ik mezelf (en mijn vrienden in de boekenkast).
Het zag er best handig uit, ze gaven leestips voor verschillende genres en zo tikte ik al gauw een paar aan die bij ‘mijn boeken’ kwamen te staan.
Ook het beeld was anders dan ik had verwacht, het was geen scherm zoals een telefoon of tablet met blauw licht, maar was heel rustig voor je ogen en het mooiste (en gevaarlijkste) is dat het oplicht als het donkerder wordt. Niet goed voor mijn nachtrust kan ik je vertellen.
Zo begon ik langzaam van mijn geloof te vallen.
Ik zag in dat het lezen van boeken op de e-reader niet het lezen van mijn pareltjes uitsluit, maar dat het heel goed samen kan. Ik verzamel en lees nog steeds boeken die in mijn boekenkast shinen, maar vind het ook heerlijk om door te kunnen lezen op de e-reader als het licht al uit is in onze slaapkamer.
Er pronken dus ook diverse special editions in de kast, of exemplaren met een handtekening van de auteur erin of nostalgische edities uit onze jeugd.
Die zullen er ook altijd blijven. Omdat ‘A house without books, is like a body without a soul’ en het geeft ook een inkijkje in je passie, waar je van houd.
(Nu heb je dat bij ons natuurlijk ook als je doorloopt naar de achterkant van ons huis en daar door de deur van de winkel kijkt, maar dat even terzijde ;))
Ik ben eigenlijk gewoon nog meer gaan lezen en ik vindt het heerlijk! De hardcovers en paperbacks wisselen elkaar af met m’n niet meer weg te denken e-reader. Zo erg dat Sebastiaan er gewoon nog maar een heeft aangeschaft voor de boeken die hij dus wil lezen, omdat ik die van mij niet meer afsta ;).
Dus uiteindelijk kan ik tegen mijn moeder zeggen; ‘je had gelijk mam’, al zal de liefde voor ‘echte’ boeken áltijd op de voorgrond staan, vooral als we weer een prachtige inkoop binnen krijgen en kreetjes van enthousiasme slaken bij alle mooie boeken die we uitpakken.
Stiekem verdwijnen er vaak ook een paar titels naar onze eigen kast i.p.v. de kasten van de winkel.
Wil jij jouw boekenkast ook weer uitbreiden met nieuwe pareltjes die daar mogen shinen?
Kom dan woensdagavond 7 juni van 19.00-20.00 naar onze Fantasy FLASH Sale in onze Facebookgroep AnderWereld’s booklover community, of zoek onze stand op het Rapalje Zomerfolk Festival volgend weekend!
Liefs, Nine.
11 mei 2023, door Nine
Laatst liep ik met Loki (onze pup) weer eens langs een pad dat ik al een tijdje niet bewandeld had.
Ik werd overweldigd door een muur van groen; een groene oase waar wij doorheen mochten.
Het riep bij mij gelijk herinneringen op aan bepaalde fantasy boeken, natuurlijk is het niet gelijk aan de jungle uit de Koninkrijk serie van Danielle L. Jensen (aanrader trouwens!), maar het gaf wel een soort magisch gevoel, alsof er ook elk moment iets uit de begroeiing kon komen wat niet van deze wereld was…
Dit heb ik wel eens vaker als ik ergens ben en de omgeving, de stad, de gebouwen of de sfeer nemen mij mee naar andere plekken waar ik al eens ben geweest in een boek.
Heb jij dat ook wel eens?
Zo zijn wij in Dinan, Bretagne geweest en ik zou toch zweren dat ik in ‘Diagon Alley’ (de Wegisweg) liep uit de Harry Potter boeken toen we daar door steegjes liepen met kleine volgepropte magische winkeltjes.
Of toen we in Brugge waren en wederom overrompeld werden door een geweldige middeleeuwse binnenstad, leek het net of we Geralt of Rivia tegen het lijf konden lopen uit The Witcher.
Heb jij dit ook wel eens?
Dat je stukjes van andere werelden ‘herkent’ in jouw leven? Dat is de magie van boeken. Dat ze je meenemen en kennis laten maken met dingen, karakters en plekken die je anders misschien nooit had ontdekt, ontmoet of bewondert.
En dat is dan het meest magische met Fantasy en SciFi boeken, omdat die ons nog verder laten reizen, ons inbeeldingsvermogen prikkelen en laten kijken en denken over dingen die in ons eigen leven niet zoveel voorkomen.
Ze helpen ons los te laten, een duik te nemen en met een frisse kop weer boven te komen en om ons heen te kijken. Ze helpen ons ánders te kijken naar onze eigen problemen.
Of gewoon om even te ontsnappen.
“Sometimes we need fantasy to survive reality”.
Daarom vind ik het heerlijk om boeken te lezen, Fantasy, SciFi en ook andere Fictie, omdat het mijn leven rijker maakt.
Precies hoe George R.R. Martin het zo mooi zegt: “I have lived a thousand lives and I’ve loved a thousand loves. I’ve walked on distant worlds and seen the end of time. Because I read.”
Soms hebben we ook wel eens een zetje nodig, om een stapje te zetten naar die andere werelden, om te ontdekken, om verrast te worden.
Iedere maand zitten er weer andere avonturen in onze Mystery boekenboxen, nieuwe werelden - bedacht door verschillende auteurs- om te ontdekken. Met zorg samengesteld door ons, om jou te verrassen.
Dus als je dit nu leest, zie dit dan als jouw duwtje in de rug 😉
https://www.anderwereld-magie.nl/product-categorie/mystery-boekenboxen/
Ik hoop dat jij ook vaak verrast wordt door stukjes andere werelden in jouw leven.
Liefs,
Nine.
28 februari 2023 door Nine
Soms kom ik door alle samenwerkingen voor onze Mystery Boekenboxen achter hele toffe dingen! Zoals de schrijfwedstrijd van het Fatascifi boekenfestival op 27 januari 2024 vanaf 13.00 uur in Ermelo (Zalencentrum).
Denk je nu, dat is gaaf, daar wil ik aan mee doen? Lees er hieronder alles over:
Het doel van de Fantascifi boekenfestival is meer bekendheid te geven aan
Fantasy- & SciFi boeken en beginnend schrijftalent kansen te bieden door middel van de
verhalenwedstrijd in deze categorieën.
We dagen schrijvers uit om een origineel en uniek verhaal te schrijven voor deze
doelgroepen.
Je vindt FantaSciFi ook op Facebook en op Instagram.
31 januari 2023, door Nine
“Mahammm, ik wil ook een Air-Up!” zegt Orion dwingend.
Ik zucht.
“Iedereen uit de klas heeft er een!” houd hij vol. “Ja bij mij ook hoor” valt Sirius hem bij.
Ik trek mijn wenkbrauwen op, ‘dat lijkt me stug, noem ze eens op dan?’ vraag ik ze.
Orion houd vol dat er wel 20 kinderen uit zijn klas zo’n ding hebben. Bij Sirius zouden het er 8 zijn ofzo.
Een fles waar je gewoon water uit drinkt, maar je ruikt een geurtje, dus dan lijkt het alsof je dus iets anders dan water drinkt.
Ik werd ook een tijdje getriggerd door de ‘magie’ van die fles. Ze brengen het heel leuk, met die kleurtjes en gezondheidsvoordelen enzo en misschien werkt het ook wel echt voor mensen die water niet lekker vinden.
Maar ik vind het voor ons toch wel wat zot om een fles (wat zeg ik, minstens 2 flessen) van €40,- te kopen, waar dan 3 smaak ‘pods’ bij zitten, die je dus telkens weer moet vernieuwen, want dan is de ‘smaak’ eraf. Wel een slim verdienmodel, maar niet echt duurzaam.
Wij lusten gewoon water en als ik er een smaakje aan wil dan stop ik er wel fruit in.
Maar zo gaat dat hè, met rages en modegrillen. Een item wordt steeds populairder en op een gegeven moment wil en heeft iedereen het. Een eenheidsworst.
Ik weet nog wel dat in de tijd dat ik ongeveer de leeftijd had van Orion (10), er toen van die trainingspakken ‘in’ waren. Althans voor de leeftijd van mijn zus (we schelen 5 jaar). Die liep toen namelijk constant in ‘aussies’ en ‘cavello’s’. Van die vreselijke glimmende dingen. Maar half Nederland liep ermee, want dat was toen je-van-het.
Blij dat ik net niet die leeftijd had ;).
Ik heb nooit echt die sterke drang gehad naar de mee-met-de-mode gaan of rages die ieder jaar weer nieuw opkomen. Ik draag en doe iets omdat ik het zelf mooi of leuk vindt. Natuurlijk wordt ik ook wel eens verleid door shiny new things, maar goed daar ben je ook mens voor toch?
Voor onze Mystery Boxen ben ik ook altijd op zoek naar speciale dingen die ik leuk en bijzonder vindt. Unieke ondernemers die unieke dingen maken. Geen twaalf in een dozijn dingen.
Hou jij ook wel van die unieke dingen? Dan zit je bij ons iedere maand goed met onze Mystery Boxen. Maar ook in de shop staan nog gave items.
Bijvoorbeeld onze ‘Magie’ sjaal. Speciaal in beperkte oplage laten drukken voor de Kerst Advent box en nu nog maar een paar van over.
Neem jij een stukje magie mee als je de kou in moet?
Liefs,
Nine.
30 januari 2023, door Nine
“Ohhh nee nee nee nee!“ Roep ik al rennend naar onze nieuwe pup terwijl hij net een verse drol draait op het tapijt.
Ik scoop hem op en ren naar buiten, zodat hij daar nog even de rest kan doen.
Hij kijkt me aan met een blik van, ‘ja maar ik moest toch gewoon?’
Zuchtend loop ik weer naar binnen en begin de zachte (want ja het is natuurlijk geen keurige stevige drol) dampende poep op te ruimen van het tapijt.
Gelukkig is het een oud kleed, maar toch, fris is anders.
Loki woont nu al twee weken bij ons en het gaat al steeds beter, maar het is alsof je weer een baby heb.
Een harige baby op vier poten, die graag zijn Über scherpe tandjes in alles zet, vooral in de blote voeten van kindertjes die in de ochtend niets vermoedend naar beneden komen.
Die aller schattigst naar je kijkt om vervolgens stoïcijns naar de kattenbak te lopen om daar z’n volgende hapje uit te halen.
Of juist vrolijk blaffend achter de katten aanrent, omdat hij vind dat ze met hem moeten spelen.
Die, als hij in coma ligt tussen alle bedrijvigheid door, genadeloos wordt bekeken door de katten-pubers en ook wat petsen zou krijgen als payback, als wij er niet op zouden letten.
Gelukkig leert een pup alles wat sneller dan onze eigen baby’s en doet hij het gros van z’n behoeftes buiten.
Maar laat je aandacht niet verslappen! Oh nee, want voor je het weet ligt er weer een plasje of ren je naar je pup toe om de keutels op te vangen en hem buiten verder te laten poepen.
Ik was zo blij dat we al een paar jaar uit de luiers waren…
Alle gekheid op een stokje, zo’n pup brengt ook een hele hoop super leuke dingen met zich mee.
En als ik dan weer met een warm pakketje in mijn handen naar de wc loop, denk ik ‘this too shall pass’ ;).
In de avond is hij gelukkig zo moe van de dag, dat hij heerlijk bij ons voor pampus op de bank ligt en ik zonder te storen lekker in mijn boek kan.
Aahh heerlijk me-time. Kids op bed, pup gezellig en warm in slaap naast me, kop koffie of thee erbij en lezen maar!
Goddelijk niet? Of je nou wel of geen huisdieren hebt, zo’n avond ritueel kan ik iedereen aanbevelen.
Wil je iedere maand niet na hoeven denken over een nieuw boek en daarbij ook heerlijk passende goodies, waarvan sommige goed van pas komen in zo’n avondritueel?
Dan raad ik je ons Mystery Boekenbox Abonnement aan:
Abonnement Mystery Boekenbox - Anderwereld Magie (anderwereld-magie.nl)
Of probeer eerst eens een losse box, kijken of het bij je past!
Liefs,
Nine.
28 december 2022, door Nine
“I find social media a soul-sucking void of nonsensical statements”
Aldus Wednesday Adams, in de hit serie 'Wednesday' op Netflix.
Jenna Ortega vertolkt Wednesday erg goed en ook de rest van de familie Adams wordt sprekend neergezet.
De iconische ‘snap snap’ komt ook voor in de serie, waardoor je weer even terugdenkt aan de originele serie ‘The Adams Family’ die in 1964 begon.
Nostalgie verweven in een moderne setting.
Wednesday trekt zich niks aan van niemand en volgt haar eigen (onderbuik)gevoel en inzichten. Ze is op zichzelf, doet alleen dingen die ze zelf belangrijk/leuk vind en zet door.
Ik vind haar eigenlijk erg bewonderenswaardig. Al ben ik ook graag op mezelf en doe ook zeker dingen die ik belangrijk/leuk vind, toch zou ik wel iets meer van haar ‘I don't care what other people think'-attitude willen hebben.
Ze wordt naar een kostschool voor jongeren met bijzondere gaven gebracht en daar ontvouwt zich een mystery met moorden, een monster, geschiedenis en first crushes. Wat wil je nog meer?
“Our first task is to escape this teenage purgatory”
Iedere aflevering werd ik meegesleept op haar avontuur, sommige dingen waren wat voorspelbaar, maar andere zag ik niet aankomen en het geheel is doordrenkt met humor.
“I love being an island. Well fortified, surrounded by sharks”
Langzaamaan komt er iets meer gevoel in Wednesday, al vind ze dat zelf maar lastig, die gevoelens.
Een van de scènes die ik (samen met vele andere mensen) geweldig vond was de dans-scene op het schoolfeest. Ik denk dat je nu wel weet waar ik het over heb, het gaat viral op tiktok met allemaal mensen die het dansje nadoen.
Niet gezien? Zoek ‘m dan echt even op op youtube!
“Whoever invented high heels clearly had a side job as a tormentor”
Al kan niemand het zo goed als Wednesday, we kunnen wel van haar leren dat je gewoon heerlijk je eigen ding moet doen en je niks aan moet trekken van wat anderen eventueel van je zullen vinden.
“You are the reason I understand how important it is to never lose sight of yourself”
We hebben hem met veel plezier gekeken en ik kijk reikhalzend uit naar een tweede seizoen (die er hoogstwaarschijnlijk komt).
Wil jij ook iedere maand reikhalzend uitkijken naar iets voor jezelf?
Wat jíj echt leuk vind en waar jij blij van wordt? Denk net zoals Wednesday even alleen aan jezelf.
Ga dan voor ons Mystery Boekenbox jaarabonnement.
“Every day is all about me. On this day, only cake and a bad song come”
Abonnement Mystery Boekenbox - Anderwereld Magie (anderwereld-magie.nl)
Liefs,
Nine.
“There’s nothing better than feeling proven right”
Door Nine
Ik ben blij dat we de Mystery Boxen in februari 2018 hebben gelanceerd! Ik vindt het één van de leukste dingen; een persoonlijke box samen stellen voor iemand. Helemaal bedacht naar hun wensen en voorkeuren.
Ik zal bij het begin beginnen.
Wanneer je bij ons een Persoonlijke Mystery Boekenbox wil bestellen kan je al gelijk kiezen tussen een paar opties.
Lees je in het Nederlands of in het Engels en in welke prijsklasse wil je de box?
Je kan kiezen voor €10 tot €25,- voor de kids boxen en voor €15 tot €100,- voor de volwassen boxen.
Als je je bestelling plaatst, vragen we naar de genres die je er graag in zou willen en ook waar je absoluut niet van houd.
Hou jij veel van goodies of heb je liever meer boeken? Dit kun je ook aangeven, wij houden met alles rekening. Twee boxen van €15,- kunnen er dus heel verschillend uit zien, ook omdat boeken niet allemaal gelijk zijn in prijs.
Als je bestelling bij ons binnen is, dan sturen wij altijd nog een mailtje na met wat extra vragen. We willen graag van je weten wat je zoal hebt gelezen/of in de boekenkast hebt staan (titels/schrijver). Bijvoorbeeld je favorieten of schrijvers die je echt niet leuk vindt. Ook vinden wij het altijd handig om een goodreads en/of Hebban account link te ontvangen, mocht je die hebben.
Hierna nemen wij ongeveer een week de tijd om de boeken te bedenken/zoeken, waarvan wij denken dat jij ze tof gaat vinden. We kijken naar jouw opgegeven genres, naar jou favorieten en halen de door ons bedachte boeken door jou goodreads/Hebban lijstje als je die hebt.
Ook de goodies/kleinigheidjes proberen we zoveel mogelijk aan te passen, aan wat wij denken dat jij leuk vindt. Deze zullen wat meer algemeen te maken hebben met boeken/fantasy in tegenstelling tot de goodies die in een Nieuwe Mystery Boekenboxen zitten, deze worden echt bijpassend bij het boek gemaakt.
Als alles uitgezocht is, pakken we de boeken in en zetten er diverse hints op, om zo een tipje van de sluier te geven. Ook de goodies worden leuk verpakt, zo is het echt een boekig-feestje in een doos. Een pracht cadeau om uit te pakken.
Je hebt jouw persoonlijke box ongeveer met een week in huis.
Ik vertel in dit filmpje op Facebook ook hoe ik de boxen samenstel, alleen we zitten inmiddels alweer 2,5 jaar op een andere plek, met een heuse boekwinkel aan huis, dus hoef ik (bijna) niet meer door dozen heen ;).
Laat jij jezelf of iemand anders ook verrassen?
Deze bloggers gingen je voor:
Novelish boekenblog
Boekenreviews Liesbeth
Books of Hope and Dreams
Zwart Raafje
Zon & Maan
Bright Blue Books
Voorbeeld van 2 kids boxen nog ingepakt:
Een volwassen box en een kids box 'unboxed':
19 december door Madelon
Zolang Xena het zich kan herinneren is ze altijd alleen geweest. Ze is opgegroeid in het plaatselijke weeshuis waar ze grotendeels genegeerd werd door de leiding en geen vrienden had. Tenminste, nooit voor lang, want zij werden altijd al vrij snel geadopteerd door leuke families. Maar niemand kwam ooit voor haar.
Jaren geleden was er een echtpaar geweest dat bij Xena's bedje gestopt was en een praatje met haar probeerde te maken. Maar er was totaal geen klik en ze liepen al snel weer bij haar weg. Op de gang hoorde Xena de dame tegen de leiding zeggen dat het gelaat van Xena haar niet aanstond. Er was iets met Xena's stand van haar ogen waardoor de vrouw een onbehaaglijk gevoel kreeg. Zoals ze dat ook kreeg als ze naar dat piratentuig keek.
Hierdoor was Xena het langst in het tehuis van alle kinderen.
Ze moest dagelijks hard werken in de wasserij of in de keuken.
De hete stoom uit de grote ketels hadden de huid van haar armen aangetast en stroef gemaakt.
En nu leeft ze op straat. Ze was op haar zestiende uit het weeshuis gezet omdat niemand haar wilde....
-~-
Snelle voetstappen klinken door de verlaten straten als Xena zich schuilhoudt achter een paar vuilnisvaten. Het is heel koud en geen mens waagt zich buiten als het niet echt nodig is. Haar longen barsten bijna uit haar borstkas van het rennen maar ze probeert zo weinig mogelijk geluid te maken.
Ze kijkt naar de buit in haar armen. Een stokbrood, twee gepofte aardappelen en een heerlijke gegrilde kalkoenenbout. Het water loopt haar in de mond.
Het is kerstavond en ze heeft de maaltijd gestolen uit een lokale winkel. Normaal steelt ze nooit, nou ja zo min mogelijk, maar wel op kerstavond. In het weeshuis kreeg ze nooit lekker eten, zelfs niet met Kerst of met haar verjaardag. Nooit kip of patat of een stukje taart, altijd maar een soort soep of stamppot. Dus gunde ze zichzelf eenmaal per jaar een feestmaal.
Xena schrikt op als een van vuilnisbakken aan de kant geschopt wordt. Overal vliegt vuilnis langs haar heen en tegen haar aan. Voor haar staan drie grote kerels en ze kijken woest. Zo snel ze kan rent ze dieper de steeg in, haar eten dicht tegen haar lijf gedrukt.
'Blijf staan, vuile dief!' schreeuwt de grootste van het stel. Het is de eigenaar van de zaak. 'We krijgen je toch wel te pakken.' Hij maant zijn personeel hem te volgen en samen rennen ze de steeg in. Het is er donker en nauw.
Xena rent zo hard ze kan. Ze is klein, maar razend snel.
De steeg komt uit bij een pleintje waar huizen en winkels zijn. En meer steegjes.
Zonder na te denken rent Xena naar links en steekt schuin het plein over. Ze schiet de derde steeg in en blijft rennen tot ze niet meer kan. Het geschreeuw van de mannen verstomt en ook hoort ze hun voetstappen niet meer.
"Ze staan nog op het plein." denkt ze en zakt achter een container op de grond. Ze hijgt en voelt haar hart in haar keel kloppen. Haar oren suizen en haar zij steekt door het rennen, maar ze blijft alert op geluiden.
Dan dringt de heerlijke geur van de gegrilde kalkoen haar neus binnen. Ze moet eten. Ze heeft enorme honger en nu is het eten nog warm.
Voorzichtig legt ze het brood voor haar neer op de grond. Onderweg is ze een gepofte aardappel verloren, want ze heeft er nu nog maar een. Jammer, ze had er vast wel twee gelust.
Gauw kijkt ze om de container heen, maar er is niemand in de steeg.
Ze pakt de bout en neemt een hap. Het vlees is sappig en het vel heerlijk gekruid. Ze sluit haar ogen en geniet van de sensatie in haar mond. Hap na hap, het blijft even lekker. Ook de gepofte aardappel met boter is overheerlijk, maar al snel op.
Er valt ergens een blikje.
Xena schiet geschrokken overeind en verslikt zich in een stukje kalkoen. Ze hoest en de tranen lopen over haar wangen naar beneden. Ondanks het verslikken en de schrik is ze klaar om weer weg te rennen.
'Miauw.'
Onder de container komt een kat vandaan gekropen. Hij heeft de kalkoen geroken.
Xena laat een opgeluchte lach ontsnappen.
'Hé kleintje, heb je ook honger?'
De kat mauwt nog een keer en kijkt naar haar hand, naar het heerlijke kalkoenen boutje. Het heeft de mooiste en felste blauwe ogen die Xena ooit heeft gezien.
Xena gaat weer op de grond zitten, kijkt nogmaals of de mannen er niet zijn en rukt een stuk vlees van de bout. De kat zit nu voor haar en kijkt likkend naar het stuk vlees.
'Hier, eet maar lekker op.' Ze legt het vlees in stukjes voor de kat neer. De kat begint meteen te schrokken. Het is een gesmak van jewelste.
'Lekker hè?' stelt Xena en neemt zelf ook een hap van haar bout. Ook zij zit uitgehongerd te smakken en kijkt tevreden naar de kat. Samen eten is veel gezelliger dan alleen eten.
Als ze allebei klaar zijn is bijna alles op. Alleen van het stokbrood is het kontje over.
Terwijl Xena lui achterover leunt, wast de kat zich in alle rust.
De kat komt naast Xena zitten en kijkt haar indringend aan.
'Wat is er, kleintje?' Xena kijkt de kat aan en voelt zich een beetje ongemakkelijk worden. Het is net of de kat een mens in kattenvorm is.
'Miauw.'
De kater staat opeens op en loopt een stukje bij haar vandaan. Daar draait het zich om en kijkt haar weer aan. Zijn blauwe ogen lijken te gloeien in het donkere steegje.
Als de kat de hoek om is gelopen is het donker. Xena zucht. Ze dacht dat ze een nieuw vriendje had gevonden, al is het een kat.
Een beetje verloren eet ze toch nog maar het kontje van het brood op. Je weet nooit wanneer je weer te eten hebt.
Vanuit het niets gloeit de steeg blauw en Xena schrikt ervan. Uit het gloeiende licht verschijnen twee gedaantes...en de kat.
Xena snapt er niets van maar is wel bang. Wat is er aan de hand?
Ze drukt zich tegen de muur en hoopt heel erg dat de figuren haar niet zien.
Het blauwe licht dooft iets en nu ziet Xena dat het twee mannen zijn. Een grote lange man en een kleinere man.
'Is dat haar?' gromt de grote man en hij wijst naar Xena. Xena slikt en probeert zo onopvallend mogelijk de steeg uit te sluipen. Helaas staat de container in de weg en kan ze niet verder.
Degene die de man antwoordt is niet het kleine mannetje. Het is de kat, de vuile verrader!
'Dat is haarrrr, Kapitein. Ik heb haarrrrr eindelijk gevonden.' De stem van de kat is echt katachtig met de purrende 'r'.
Met grote passen stapt de grote man op haar af tot hij onder een lamp staat.
Xena deinst achteruit. De man is zeker twee meter hoog en heel breed. Hij mist een been, maar loopt met een houten poot. Zijn zwarte overjas ziet er oud en gehavend uit. Op zijn zwarte haar staat een grote hoed en Xena ziet een groot litteken boven zijn baard uitsteken.
Hij ziet er gevaarlijk en moorddadig uit vindt Xena en ze is ervan overtuigd dat hij haar gaat vermoorden.
'Xena?' Zijn stem klinkt zwaar en doorleefd, waarschijnlijk door tonnen vol met rum.
'Alstublieft meneer, doe me geen pijn. Ik had honger en heb daarom de kalkoen gestolen.'
Er lopen tranen over Xena's wangen. Ze is vreselijk bang.
Even blijft het stil. De kat zit rustig naast hen en wast een pootje.
Opeens klinkt er een bulderende lach in de steeg en Xena krimpt nog verder in elkaar.
Het is de kapitein.
'Pijn doen? Waarom zou ik je pijn doen, mijn eigen vlees en bloed.'
Xena is zo bang dat ze het laatste niet eens heeft gehoord.
'W-wie bent u?' vraagt ze met trillende stem.
'Ik ben Willem 'De Beuker van de Zuydzee' Zwaan, kapitein van de Groene Smaragd, heerser over de Zuydzee.' De stem van Willem klinkt trots en machtig.
'En nu, meisje, nemen wij je mee.'
Xena slikt als de tweede man uit de schaduw tevoorschijn komt. Zijn gezicht zit vol littekens en hij heeft een onooglijk groot glazen oog. Hij wrijft vermakelijk in zijn handen en buigt voor Xena.
De kater loopt voor hen uit de hoek van de steeg om waar eerder het blauwe licht vandaan kwam. Net als het drietal de kat volgt rennen de drie mannen van de winkel de steeg in.
'Daar is ze, grijp haar!' roept de eigenaar van de winkel en wijst naar Xena.
'OH nee!' roept Xena geschrokken.
'Wie zijn dat?'
De grote kapitein draait zich om en blokkeert bijna de volledige steeg met zijn grote lijf.
'Ik was voor hen op de vlucht omdat,' Maar Xena kan haar zin niet afmaken.
De mannen van de winkel stoppen voor de kapitein.
'Ga aan de kant en geef ons die meid!' commandeert de eigenaar van de winkel en wil de kapitein aan de kant duwen. Hij is woest.
Hij krijgt de kapitein echter niet van zijn plek geduwd en geeft de grote man gefrustreerd een schop tegen zijn been.
Willem Zwaan begint te grommen en grijpt de veel kleinere man bij de keel. Hij tilt hem moeiteloos een halve meter de lucht in.
'Kennelijk weet u als landrot niet wie ik ben en kent u mijn staat van dienst niet. Anders zou u mij en mijn gezelschap wel met wat meer respect behandelen!'
De man bungelt als een lappenpop in de lucht en durft niets meer te zeggen of doen. De beide andere mannen uit de winkel doen behoedzaam een stap naar achteren.
'Neemt u het ons niet kwalijk, meneer,' De kleinste van de drie is aan het woord maar kijkt de kapitein niet aan. 'maar deze duivelse flegel heeft zonet uit onze winkel gestolen! Ze moet met ons meekomen en gestraft worden.'
De kapitein laat de man los, die als een hoopje ellende op de grond valt en meteen uit zijn buurt kruipt.
'Gestraft voor diefstal, zeg je?' Kapitein Zwaan krabt bedenkelijk aan zijn baard en begint dan te lachen. Het is een zware bulderende lach.
'Meneer, diefstal is een zwaar vergrijp. Ze mag blij zijn dat wij haar gaan straffen en we haar niet naar de politie brengen. Dan wordt ze opgesloten en gemarteld.'
'Er wordt hier helemaal niemand gestraft en zeker dit meisje niet. Nou, wees verstandig en ga naar huis naar jullie gezin om Kerstavond te vieren.' De stem van de kapitein is dwingend en geeft aan dat hij geen tegenspraak duldt.
De eigenaar van de winkel is weer opgestaan. Hij ziet paars van woede, maar maant zijn mannen met hem mee te gaan. Als verslagen honden druipen ze af.
Xena komt vanachter de kapitein tevoorschijn.
'Het is u gelukt, ze zijn weg.' Ze klinkt opgelucht en blij, maar bedenkt zich dan dat híj haar nu gevangen houdt.
'Wat gaat u met mij doen?'
'Meenemen natuurlijk.' De kapitein kijkt haar aan alsof hij niet kan geloven dat ze zoiets vraagt.
Xena kijkt geschrokken. De kapitein merkt het op en pakt haar bij de schouder vast.
'Wil je dan niet naar huis?'
'Miauw, komen jullie nog? Ik kan de poorrrt niet zo lang meerrr open houden.' Het is de kater die weer terug is gelopen.
De kapitein kijkt verstoord om.
'He, ja. Goed, kom maar mee meisje. Thuis zal ik alles vertellen. Geertrui zal zo blij zijn.' Het laatste mompelt hij meer tegen zichzelf dan tegen Xena.
De kleinere man die al die tijd achter de kapitein heeft gestaan, komt nu naast Xena staan.
'Neem het de kapitein maar niet kwalijk, ze zijn zo lang naar je opzoek geweest.' Het kleine ventje klopt Xena op haar arm.
'En wees maar niet bang, straks zul je het begrijpen. Maar eerst moeten we terug naar de Groene Smaragd. Het eten zal wel haast klaar zijn en ik heb honger.'
Xena is nog steeds in de war. Ze snapt er niets van. De mannen zien er zo gevaarlijk uit, maar ze hebben ook iets bekends dus ze besluit maar mee te gaan. En veel keus heeft ze immers ook niet want de grote kapitein heeft besloten dat ze mee moet.
Om de hoek verschijnt het blauwe licht weer.
En dan gaat alles opeens heel snel: ze lopen door het licht, vliegen door een soort tunnel en landen uiteindelijk op het dek van een reusachtig schip.
Xena kijkt om zich heen, het komt haar vreemd genoeg bekend voor, maar ze weet zeker dat ze hier nooit eerder geweest is. Het blauwe licht is weg en de kater zit kaarsrecht op de reling.
'De kalkoen was verrrrrukkelijk.'
Xena kijkt de kat stomverbaasd aan.
'Uhmmm, dank je?' Een pratende kat, wel heb ik ooit...
Overal hangen lantaarns die het schip verlichten en de naam van het schip verklaren. Het is net of ze op een grote groene smaragd staat.
De kapitein klopt zijn jas af en draait een rondje met zijn armen in de lucht.
'Welkom terug op de Groene Smaragd, kleintje.' Hij maakt een kleine buiging en loopt naar een deur.
'Trui, Trui, we hebben een gast.' De stem van de kapitein buldert door de stilte rond de boot. Xena hoort snelle voetstappen aankomen vanuit het vertrek. In het felle licht verschijnt de gedaante van een kleine vrouw. Ze draagt een soort hoepelrok met een wit bloesje en een gerafeld keukenschort erover.
'Het is maar goed dat ik genoeg eten heb klaargemaakt.' De vrouw, Geertrui, ziet Xena in de schaduw staan.
'Waar heb je dit scharminkeltje opgedoken, Willem? Ze is vel over been.' Ze loopt gauw op Xena af om haar eens beter te bekijken.
'Ach meiske toch, kom gauw binnen. Daar is het lekker warm en het feestmaal voor vanavond is bijna klaar.' Geertrui pakt de verbaasde Xena bij haar arm en leidt haar naar binnen. Het wordt steeds gekker allemaal, denkt Xena. Eerst redden ze me van die mannen en nu word ik binnengehaald bij hen thuis.
'Trui, wacht even.' Kapitein Willem loopt haar achterna. 'Er is iets dat je moet weten over...'
'Straks Willem! Eerst het arme schaap verzorgen.' Geertrui zegt het op zo een toon dat ze geen tegenspraak van haar man duldt.
Binnen kijkt Xena haar ogen uit. Het is een grote ruimte en duidelijk de keuken van het schip, geheel gehuld in kerstsfeer. Langs het plafond hangen dennentakken met lichtjes erin. In een hoek branden meerdere vuren in een zelfgemaakt fornuis waar pannen op staan. In het midden van het vertrek staat een enorme houten tafel met een stuk of twaalf stoelen. De tafel is sfeervol gedekt met een allegaartje van bestek en servies, niets past bij elkaar. Toch geeft het een gezellige huiselijke sfeer , vindt Xena. Het is er heerlijk warm en ze voelt haar spieren ontspannen.
Geertrui zet Xena op een stoel het dichtst bij het vuur en schenkt een kop thee voor haar in.
'Hier, drink maar lekker op, daar word je weer warm van.' Meteen rent ze alweer naar het scheepsfornuis en roert in een grote pan.
'Het is een beetje rommelig, maar de kerstsfeer is er.'
Het kleine mannetje komt binnen en gaat tegenover Xena aan tafel zitten.
'Het ruikt weer overheerlijk, Geertrui. Wat voor feestmaal heb je deze keer gemaakt?' Hij wrijft in zijn handen en kijkt naar de lekkernijen die al op tafel staan. Er liggen allerlei soorten broodjes, smeersels en dungesneden vleeswaren, kommen met sausjes en soep, gesneden vruchten op een zilveren schaal en een karaf met een paarse vloeistof erin.
'Davidov Johannes Speer!' In een oogwenk staat de vrouw bij de tafel en geeft de man een tik op zijn hand die hem snel wegtrekt.
'Je wacht tot iedereen zit en we gaan eten.'
Xena grijnst en kijkt de kleine man aan.
'Mijn zus is altijd zo streng, maar ze houdt wel van me hoor.'
Langzaam ziet Xena de verbindingen tussen de mensen bij wie ze nu is. Willem Zwaan is getrouwd met Geertrui en Davidov is haar broer. Ze kijkt naar de tafel. Er is voor zeker twaalf personen gedekt en ze heeft niet op Xena gerekend.
Precies op dat moment zwaait de deur open en komt Willem binnen met nog een stel mensen. De helft ervan zijn kinderen. Iedereen is druk met elkaar in gesprek en merken Xena niet eens op. Als het gezelschap zit, staat kapitein Willem Zwaan op en kucht.
'Mag ik even jullie aandacht mensen?'
Het geroezemoes verstomd direct en alle tafelgenoten hebben hun aandacht op hun kapitein gericht.
'Welkom bij weer een nieuwe kerstavond op de Groene Smaragd. Mijn lieve vrouw heeft weer haar uiterste best gedaan om een feestmaal te maken van al het eten dat jullie bij elkaar gejat hebben, waarvoor mijn dank.'
De vrouw straalt en kijkt trots naar haar man.
'Zoals jullie weten blijft één plek aan tafel altijd leeg. De plek waar onze dochter hoort te zitten, maar er al twee decennia niet bij is. Dit jaar is dit anders. Familie, vrienden, we hebben een gast.' De kapitein wijst met zijn grote hand naar de hoek van de tafel waar Xena zit. Ze voelt zichzelf rood worden nu alle ogen op haar gericht zijn.
'Dames en heren, mag ik u voorstellen aan Xena Zwaan.'
Er valt een glas om, iemands adem stokt in de keel, de kater miauwt triomfantelijk en Geertrui valt bijna flauw en grijpt zich nog snel vast aan het aanrecht.
En dan hebben we Xena nog. Ze zit stokstijf stil op haar stoel en staart de grote man aan. Er gaat van alles door haar hoofd heen.
Hoe, wat, maar....
Alleen Davidov zit rustig op zijn stoel en lijkt te genieten van het moment. Hij gebaart Xena rechtop te gaan staan zodat iedereen haar goed kan zien.
Aarzelend staat ze op en kijkt de kapitein weer aan.
'Wat?' Ze heeft moeite haar stem te vinden.
De kapitein lacht en steekt zijn hand op.
'Kijk kleintje, alleen een échte Zwaan of iemand van mijn bemanning ken het blauwe licht zien die Fritsie uitstraalt.' Hij wijst naar de kat met de blauwe ogen. 'Je bent bij ons weggeroofd toen je nog maar een kleine meid was. Trui was in alle staten en we hebben je overal gezocht, maar je was gewoon verdwenen.'
Op de achtergrond is het gesnuf en gesnotter van Geertrui te horen. Ze houdt een grote zakdoek voor haar neus en kijkt met betraande ogen naar haar dochter.
'We werden zo wanhopig dat we zelfs gedacht hebben dat je....dat je dood was.' Zijn stem breekt even, maar de kapitein slikt het snel weg en herpakt zich. 'Jarenlang dachten we een spoor te hebben gevonden na een tip van een dorpeling. Het bleek een valse tip te zijn geweest. Misschien heb je zijn schedel net aan de paal naast de mast zien hangen... Maar goed, eindelijk heft Fritsie vanavond je geur opgesnoven en ons gewaarschuwd. En nu ben je hier.'
Xena kan haar oren nog steeds niet geloven. Al die jaren in het weeshuis waar ze zo hard heeft moeten werken, ze werd verborgen gehouden voor de buitenwereld omdat ze vreemd was. De jaren op straat waren ook alles behalve makkelijk geweest. Honger, kou en gevaar was alles wat ze kende. Ze heeft zich altijd sterk gehouden.
Haar familie was jaren naar haar opzoek geweest en dachten zelfs dat ze dood was. Toch hebben ze nooit opgegeven.
Nu staat ze in de warme keuken van haar familie. Van niets heeft ze nu alles.
Dikke tranen wellen op in haar ogen. De mensen aan tafel worden een waas maar ze is vastbesloten. Er zijn nu twee mensen in deze ruimte die ze vast wil houden en nooit meer los wil laten. Ze rent om de tafel heen en moeder en dochter vallen elkaar huilend in de armen.
'Mam!'
'Xennemeisje van me.' snikt Geertrui. Ze bedekt het gezicht van haar dochter met kusjes.
Kapitein Willem Zwaan kijkt naar het tafereel. Zijn ogen beginnen te gisteren van emotie. Als er een enkele traan over zijn wang rolt, houdt hij zich niet meer in en loopt met grote passen naar zijn vrouw en kind. Hij slaat zijn lange armen om hen heen en knijpt ze haast fijn.
Als iedereen wat is bijgekomen van alle emoties, nemen ze plaats aan de lange tafel.
Het is een gezellige boel en iedereen is vreselijk geïnteresseerd naar de verhalen van Xena.
'En toen kwamen die mannen dus achter me aan. Ik rende mijn benen uit mijn lijf en was bang dat ik de kalkoen zou laten vallen. Gelukkig was ik sneller en kon me schuilhouden in die steeg.'
Geertrui en Willem kijken trots naar hun dochter.
'Je bent een echte piraat, meid!' Willem klopt Xena op haar schouder.
'Ik heb me altijd anders gevoeld in het weeshuis, bij andere mensen. Rebels en onbeschaafd noemden ze me. Maar nu voel ik dat ik thuis ben, met mijn eigen mensen.'
Er gaat een grote schaal met kip rond en Xena neemt een boutje.
Veel zal ze niet eten door haar eigen vroege kerstmaal, maar een stukje kip gaat er altijd wel in.
De familie feest door tot in de late uurtjes. Er wordt gelachen, gehuild, gedronken en veel verteld.
Als Xena diep in de nacht in haar kajuit ligt denkt ze terug aan de jaren die zo moeilijk zijn geweest. En die moeilijke tijd eindigde vandaag op kerstavond.
Het was een vreemde dag vandaag, maar ze kan met zekerheid zeggen dat dit de mooiste Kerst van haar leven wordt.
EEN FIJNE KERST ALLEMAAL!
Madelon
14 december 2022, door Nine
'Mama wil je me duwen?'
Dat is standaard een van de eerste zinnen die ik hoor als we in een speeltuin aankomen.
Afgelopen weekend stonden we met onze kraam op de Midwinter Fair in het Archeon en daar was ook een mooie grote speeltuin.
Al was het buiten stervenskoud, de kids moesten en zouden naar die speeltuin (en dan niet 1 keer hè).
Toen de kinderen zich waagden over een soort parcours van boomstammen en hangmatten, dacht ik ook even te gaan schommelen.
Vroeger deed ik het heel erg veel. Het heeft een bepaalde magische aantrekkingskracht op kinderen.
De verwachting voordat je op springt of afzet.
Dat gewichtloze gevoel als je op het hoogste punt bent, vlak voordat je weer naar achteren zwaait.
De kriebels in je buik als de vrije val in zet.
Het gevoel van vrijheid dat het je geeft.
Ik stapte na een paar keer schommelen weer van de schommel af, want het was toch meer gemaakt voor wat kleinere kontjes en die van mij werd lichtelijk afgekneld...
Gelukkig krijg ik al die fijne gevoelens nu ook nog van iets anders; de magie van een goed boek.
De verwachting als je een nieuw boek begint, het gewichtloze van even niet de realiteit op je schouders als je wordt meegenomen op een avontuur wat je kriebels in je buik geeft.
Schommelde jij vroeger ook graag?
Mocht je net zoals ik niet zo heel lekker meer zitten in de schommels, maar wil je je wel weer zo voelen en dan het liefst op regelmatige basis?
Ga dan voor ons Mystery Boekenbox abonnement. Naast iedere maand die fijne verwachting, gewichtloosheid van een nieuw avontuur en kriebels in je buik, krijg je ook nog het verrassingseffect erbij!
Want naast het nieuwe boek (waarvan je als het goed is nog niet weet welke het is), krijg je er ook toffe bijpassende goodies bij van andere Nederlandse ondernemers. Die verrassen mij iedere keer weer.
Abonnement Mystery Boekenbox - Anderwereld Magie (anderwereld-magie.nl)
Liefs,
Nine.
12 december 2022, door Trudy Vogel
We zijn alweer aangekomen bij de vijfde week van AnderWereld's Magische Adventkalender en Sebastiaan vroeg mij of ik ook een bijdrage wilde leveren, een beetje nostalgie zo richting het Kerstfeest.
Nu vind ik het altijd al leuk om verhalen te schrijven en te vertellen, dus dit liet ik ook niet aan mij voorbij gaan natuurlijk. Ik zal jullie vertellen hoe het vroeger ging bij ons thuis.
Als de Sint weer afreist naar Spanje kan ik pas echt gaan genieten van de voorbereiding op het Kerstfeest.
Tegenwoordig liggen de kerstballen en aanverwante artikelen al in oktober in de winkel dat maakt dat ik vaak wat weemoedig terugdenk aan mijn kindertijd.
Toen ik klein was kwam de kerstboom pas een dag of twee voor de eerste kerstdag in huis.
Zorgvuldig werd hij versierd met zilveren ballen en er gingen een soort knijpertjes in waarin de echte kaarsjes werden geplaatst.
Onder de kerstboom kwam het stalletje met Jozef en Maria, het kindje Jezus, de herders , de wijzen uit het Oosten, de schapen, de hond en het klapstuk was toch wel de engel die erboven hing en de grote kameel.
Ademloos konden mijn broertje en ik uren kijken naar die stal.
Zittend op een stoel of op de grond, met de kerstverhalen van W.G. van de Hulst of Snowy, het kerstveulen.
Op kerstavond mochten we mee met mijn vader naar de nachtmis, heel spannend als je klein bent. Zo laat opblijven en door het donker naar de kerk lopen. In mijn herinnering was het dan koud buiten maar in de kerk was het warm en vooral het zingen van de kerstliederen vond ik prachtig!
Na de mis liepen we dan terug naar huis en daar wachtte het kerstbrood en warme chocolademelk.
Op eerste en tweede kerstdag mochten de kaarsjes branden met een emmer water en een emmer zand in de buurt .
In latere jaren kwamen er elektrische kaarsjes, heel groot als je ze vergelijkt met de lichtjes van nu.
De verwondering voor deze tijd is bij mij altijd gebleven. Ik houd van de kersttijd, het lijkt alsof mensen dan even iets liever en zachter zijn. Zich even bezinnen op de goede en mooie dingen in het leven.
Dat zal kerst voor mij blijven; nieuw leven, het licht dat terugkomt, warmte, liefde, het samenzijn met dierbaren, familie en vrienden.
Nu niet meer met Snowy maar het liefst met mijn meest favoriete kerstverhaal, het verhaal van de gierige Scrooge, die uiteindelijk tot inkeer kwam en het licht zag en begreep dat warmte, vrijgevigheid en liefde belangrijk zijn dan het tellen van je geld.
